A Flor de Sistelo foi un proxecto de Calcorreiros que permitiu coñecer a fondo esas terras do concello de Arcos de Valdevez: tres follas non aptas para domingueiros e un rabo para todos os públicos.  Soleada xornada primaveral cun grupo de 10, no sentido numérico e figurado. Baixada da Estrica sen freo eléctrico queimando zapatas. Paseantes, bicicletas, boy scouts... había un mundo de xente. Xantar e baño na praia fluvial do Poço das Caldeiras. Eco-Bar pechado en Vilela e chill out en Gondoriz que fixo que, por momentos, esqueceramos a nosa condición de calcorreiros.  Máis cañas nos Arcos con panorámica fluvial e regreso a Sistelo en taxis (xa tiñamos feito 26 km e non había por que volver a facelos).  Agradecemento en Sistelo da sra. Emilia con vitamina C.  Fin de ruta no Gallardo con cursiño de redes e entrega de agasallos para as persoas que pecharon o círculo da Flor de Sistelo. Fotos de Ignacio e Sagrario !!

Data: Do 18 ao 21 de abril de 2019 Pateada: Parque Natural de Sanabria Saída: nº 185 Facémonos grandes e vai sendo hora de visita-la Serra do Eixe e pisa-lo maior punto de altitude de Galicia; o límite entre a nosa comunidade autónoma, na provincia de Ourense, e a de Castela e León, concretamente con Zamora. Subiremos até os 2.127 metros de altitude e poremos esa marca no noso currículo sendeirista. Lugar e hora de saída: Agás xoves, resto dos días dende o Refuxio San Bernardo na aldea de San Martín de Castañeda ás 09:30 horas. Tipo de percorrido:   Lineais e circulares, de todo. Previsión: •  Xoves : Facer unha pequena ruta linear por Porto de Sanabria. Ó remate, ir para o refuxio para deixa-las cousas. • Venres : Subir ó teito de Galicia: Pena Trevinca con volta polo Moncalvo. A saída en Laguna de los Peces está a 1.500 metros de altitude e Trevinca a 2.127 m. • Sábado : Dende Ribadelago, facer completo o canón do río Tera e baixar por Moncabril (tamén se po

Na parte alta de Sistelo e preto doutra eira comunitaria (ámbalas dúas pouco coñecidas), hai feira do gando unha vez ó ano no seguinte domingo despois do 25 de xullo. Monumento ó emigrante do trinque. Andivemos polos camiños de vacas ata os 1.100 metros de altitude. A ruta 183 foi desas que hai que facer coa cabeza fría e os pés quentes. Xantar en Lamelas. Case fecha de viño en Lordelo. Extenso baño no río Couso (o que pasou na poza, queda na poza). Estornudo de dinosaurio. En Sistelo abren as cervexas coas ferraduras das vacas, proba do cariño que lles teñen. Como manexa o iPhone a Dona Emilia !!! E, como somos dos que tropezamos insistentemente nas mesmas pedras, voltamos o sábado a remata-la Flor de Sistelo. Fotos de Sagrario   e Juan Costas  Grazas!!

Data: 23 de marzo Pateada: Sistelo – Estrica – Arcos II. (Flor de  Sistelo 4/4) Saída: nº 184 Fixémola no aniversario calcorreiro do 17. Rematamos este invento da Flor de Sistelo cunha pateada máis relaxada. Iremos a Sistelo pero non vai ser unha pateada de montaña senón de río. Discorrerá pola beira do Vez dende Sistelo ata Arcos. Con sombra e pasarelas bonitas. Iso si, como a cabra tira ao monte antes faremos unha subida á Estrica. Lugar e hora de saída:  Casa Gallardo. Alto de Puxeiros. Ás 9:30 h.    Xuntámonos en Puxeiros, os que queiran, para optimizar o número de coches. Quen prefira, pode aparecer no lugar da saída que se publicará na Taberna Nova, coma sempre. Punto de encontro: Ás 10:30 h. en Sistelo Tipo de percorrido:   Linear Dificultade:  Baixa a media baixa. Coa excepción da subida á Estrica, que é xusto ao comezo da ruta e tampouco ten nada de particular, non hai dificultade ningunha. Atención aos pés que son moitos quilómetros de terreo pla

Segundo pétalo da nosa particula “Flor de...” Faltáronnos superlativos. Asistencia moi minguada, será por iso que non paramos de rir. Redescubrindo vieiros con pegadas perdidas. A Cerca quedounos lonxe. Destinos con señardade e lugares cheos de morriña. Un sen mochila dándolle de xantar a un mochileiro, o nunca visto. O mellor, a conversa con Dona Emilia en Sistelo, para o libro das lembranzas importantes. Retendo o pasado no presente. Cea de carnes variadas na reformada Tasquinha Ti’ Mélia. Fotos de Sagrario . Grazas!!

Data: 16 de marzo Sistelo – Bouçinha - Lamelas - Lordelo  II. (Flor de Sistelo 3/4) Saída: nº 183 Esixente tecnicamente (sobre todo se o mundo está mollado) e tamén fisicamente. Non apta para domingueiros . Necesario saber ben o catecismo calcorreiro. Fóra diso, probablemente unha das pateadas máis bonitas que teñades feito. Para non perder. A maior parte fixémola en xaneiro do ano pasado pero hai unha parte nova que nunca fixemos. Unha gran parte farémola en sentido inverso á outra vez. Lugar e hora de saída: Casa Gallardo. Alto de Puxeiros. Ás 9:30 h.   Xuntámonos en Puxeiros, os que queiran, para optimizar o número de coches. Quen prefira, pode aparecer no lugar da saída que se publicará na Taberna Nova, coma sempre. Punto de encontro: Ás 10:30 h. en Sistelo Tipo de percorrido:   Circular Dificultade:  Media . Terreo moi técnico. Irregular. Pedregoso nalgúns tramos. Moitos camiños lousados que poden estar escorregadizos sobre todo se chove ou choveu recentemente.

Estrea de fórmula nova: “A Flor de...”  Visita dos colegas de São João da Madeira com vinho do Alentejo, galinha afumada e cantares variados. Comeza-la andaina e dar co cu no lameiro, foi todo unha. Pasamos de 242 a 1.113 metros. Bancais verde esmeralda, infinitos camiños pedregosos que non deixaban dispersa-los nosos sentidos… Xantar na Chã a carón da fonte. Neste lugar os sherpas son mulleres co mandil e pano negro na cabeza. Ese traxe ten poderes así que aproveitando o entroido, repartíronse mandiles e panos variados.  Marzo é o mes de Sistelo e xa sabedes o que di o refrán: Marzo amarzador, se un día é bo, o outro é mellor... Fotos de Sagra  e António , Grazas!!

Data: 09 de marzo. Pateada:  Padrão – Arieiro – Alhal III. (Flor de Sistelo 2/4) Saída:  nº 182 Fixémola a última vez en xuño do 16, con variantes. Só para xente con acreditado nivel calcorreiro. De Padrão, a 500 mts, á Cerca, a 1240, hai 740 metros de desnivel. O acumulado é moito maior porque hai subidas e baixadas variadas. Non é ningunha coña. Para máis, se ese día chovese moito, ou o anterior, teremos que tirar as botas e os pantalóns para cruzar a Corga das Cavadas. Unha vez que se empece non hai volta atrás, non cruzamos ningunha estrada nin lugar poboado onde se poida abandonar ata o final da ruta. Así que cadaquén que o pense. Xa todos sabemos o que podemos facer e o que non. Non é ningunha matada pero tampouco é apta para calquera. Dito isto, a pateada é para non perder, unha mostra de xeografía humana. Sendeirismo en estado primordial. Unha morea de brandas de pastoreo e de cultivo, en uso moitas delas (Crastibô, Gémeas, Arieiro, Lamelas, Barugán, Rio Covo, Alhal). A