Eu fun e tamén vou sendo


Fun auga

Somerxirme no líquido amniótico do refuxio da silente calma

No sinxelo de vivir sendo entre complexas batallas


Fun terra

Rendinme aos latexos que acolleron o meu centro

Enerxía que amamanta con sementes de abundancia


Agardo polo vento

E pola brisa fresca

Polas ás da aguia e tamén da bolboreta


Agardo polo lume

Que devora con fame xenerosa

Á impaciencia


Salo, maio 2019
Aviso: Calcorreir@s non é máis que un grupo de amigos unidos pola afección aos camiños. Non é unha asociación. Non hai ningún seguro e cadaquén asume a súa propia responsabilidade sobre a súa seguridade.
Procúrase informar sobre as dificultades das rutas pero estas sempre están expostas a imponderábeis. Por iso recomendamos que aqueles que participen nas actividades que propoñemos se federe ou dispoña dalgún seguro.